-
1 plusk
сущ.• всплеск• плеск* * *\plusk deszczu шум дождя%1 ♂, Р. \plusku плеск;
+ pluskanie\plusk do wody бултых в воду
+ chlup, chlap* * *I м, P pluskuplusk deszczu — шум дождя́
Syn:II межд.булты́хplusk do wody — булты́х в во́ду
Syn:chlup, chlap
См. также в других словарях:
plusk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} odgłos uderzania czegoś o powierzchnię cieczy lub cieczy o coś, rozpryskiwania się cieczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plusk ryb w akwarium. Plusk spadających kropel. Wskoczyć z pluskiem do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plusk — I m III, D. u, N. pluskkiem; lm M. i 1. «odgłos spowodowany uderzeniem czegoś o ciecz lub cieczy o coś, przelewaniem się lub rozpryskiwaniem się cieczy; chlust» Plusk fal. Kamień wpadł z pluskiem w wodę. 2. łow. «ogon bobra; płetwa ogonowa u ryb» … Słownik języka polskiego
bełt — I m IV, D. u, Ms. bełtłcie; lm M. y 1. «bełtanie się wody, plusk, szum wody» Monotonny bełt wody. Bełt rozhukanego morza. 2. zwykle w lm, rzad. «bełtana woda, płyn» 3. hist. «strzała, pocisk do kuszy» 4. DB. a pot. «marne, kiepskie, tanie wino»… … Słownik języka polskiego
fala — ż I, DCMs. falali; lm D. fal 1. «wał wodny, wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody w płaszczyźnie pionowej, wywołanego głównie przez działanie wiatru; bałwan; także: powierzchnia wody, nurt» Fala morska, sztormowa. Wysoka fala.… … Słownik języka polskiego
morze — n I; lm D. mórz «część oceanu oddzielona łańcuchem wysp, progiem podmorskim lub rozczłonkowanym lądem; także wielki zamknięty obszar wodny (np. Morze Kaspijskie); potocznie: przeciwieństwo lądów lub całość wód oceanicznych» Błękitne, granatowe,… … Słownik języka polskiego
bełt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. bełtłcie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wino bardzo słabej jakości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupić, wypić bełta. Zaprawić się bełtem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bełt II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień